Badania Betonu i mieszanki betonowej
Nasze laboratorium oferuje zaawansowane badania betonu, kluczowego materiału budowlanego, od którego zależy trwałość i bezpieczeństwo każdej konstrukcji. Przeprowadzamy wszechstronne testy, obejmujące ocenę wytrzymałości, mrozoodporności, nasiąkliwości oraz składu mieszanki betonowej. Dzięki nowoczesnym technologiom i rygorystycznym standardom, zapewniamy precyzyjne wyniki, które wspierają optymalizację procesów budowlanych i gwarantują najwyższą jakość realizowanych projektów.
Badania Betonu:
Wytrzymałość na ściskanie wg PN-EN 12390-3
Wytrzymałość na ściskanie to podstawowy parametr mechaniczny betonu. Określa się go na próbkach o kształcie walca o średnicy 150mm i wysokości 300mm lub próbkach sześciennych o boku 150mm. Badanie to pozwala na określenie zgodności betonu z deklarowaną przez producenta klasą wytrzymałości, najczęściej po 28 dniach od chwili wykonania próbek. Wytrzymałość może zależeć od: uziarnienia, ilości oraz jakości zastosowanego kruszywa i cementu, zawartości wody, technologii produkcji mieszanki, warunków dojrzewania próbki oraz wieku próbki.
Nasiąkliwość wg PN-88/B-06250
Badanie nasiąkliwości betonu przeprowadza się na próbkach sześciennych betonu o wymiarach boku 150mm, dojrzewających w warunkach laboratoryjnych przez 28 dni. Polega ono na określeniu zdolności przyjęcia przez próbkę wody poprzez nasycenie jej wodą, a następnie wysuszenie do stałej masy. Wynik nasiąkliwości podaje się w procentach.
Przepuszczalność wody wg PN-88/B-06250
Przepuszczalność wody określa się na podstawie stopnia wodoszczelności: W2, W4, W6, W8, W10, W12. Dany stopień wodoszczelności jest osiągnięty jeżeli pod wymaganym ciśnieniem wody, w czterech na sześć próbek nie stwierdza się oznak przesiąkania wody. Badanie wykonuje się na próbkach sześciennych o boku 150mm, które dojrzewają co najmniej 28 dni w warunkach laboratoryjnych.
Głębokość penetracji wody pod ciśnieniem wg PN-EN 12390-8
Badanie polega na wywieraniu działania wody pod ciśnieniem na powierzchnię sześciennej próbki betonowej o wymiarach 150mm, dojrzewającej przez co najmniej 28 dni. Do próbki przykłada się stałe ciśnienie wody o wartości 500 ± 50 kPa przez 72±2h. W czasie badania obserwuje się oznaki przesiąknięcia próbki. Po przeprowadzaniu badania próbkę należy rozłupać i zmierzyć maksymalną głębokość penetracji wody.
Odporność na działanie mrozu wg PN-B-06265:2022-08 zał. N/ PN-88/B-06250
Badanie polega na określeniu odporności betonu na działanie mrozu. Przeprowadzane jest na próbkach sześciennych lub walcowych o minimalnych wymiarach boku lub średnicy 100 mm, dojrzewających przez 28 dni. Początkowym etapem badania jest nasycenie próbek wodą do stałej masy, następnie poddaje się je określonej ilości cyklom zamrażania i rozmrażania. Po zakończonym procesie zamrażania poddaje się je badaniu wytrzymałości na ściskanie. W celu uzyskania miarodajnych wyników rezultaty badania z próbek zamrożonych porównywane są z wynikami próbek, które nie były poddane procesowi zamrażania, ale były nasycone wodą. Wynikiem badania mrozoodporności jest średni ubytek masy po badaniu oraz średni spadek wytrzymałości na ściskanie, wyniki podawane są w procentach.
Nasze usługi obejmują:
Konsystencja – metoda opad stożka PN-EN 12350-2: 2019-07
Badanie konsystencji mieszanki betonowej ma na celu określenie jej stopnia płynności. Badanie to pozwala sprawdzić odkształcenia mieszanki pod wpływem obciążeń zewnętrznych oraz ciężaru własnego. Na konsystencję betonu mają wpływ m. in. rodzaj zastosowanego cementu, skład ziarnowy kruszyw oraz rodzaj i ilość zastosowanych domieszek i dodatków. Badanie polega na umieszczeniu i zagęszczeniu mieszanki betonowej w formie w kształcie stożka, a następnie, po uniesieniu formy, pomiaru opadu mieszanki. Opad stożka zależy od klasy konsystencji. Wynik pomiaru opadu stożka podaje się w mm.
Zawartość powietrza – metoda ciśnieniomierza PN-EN 12350-7: 2019-08
Badanie zawartości powietrza w mieszance betonowej ma na celu określenie ilości pęcherzyków powietrza obecnych w betonie, która jest kluczowa dla właściwości mrozoodpornych betonu. Badanie wykonywane jest przy pomocy porozymetru, wyposażonego m.in. w manometr. Metoda opiera się na prawie Boyle’a – Mariotta, gdzie znana objętość powietrza pod określonym ciśnieniem łączy się w szczelnym, zamkniętym pojemniku z nieokreśloną zawartością powietrza obecną w próbce mieszanki betonowej. Zawartość powietrza w próbce mieszanki jest oznaczana w procentach.
